جز اشاره اي كه در سیمان سفت فرو مي رود !

از آن جھت كوچك كه روياھايت روي آن نقاشي ھاي بديع مي كردند

خود شريك بدانید ! « مرگ » نقاشان كوچك ! مرا تنھا در

( دنباله ھاي من به فضاي تھي تعلق دارند )

عقربِ مبادلات از چارچوب چكه مي كند

ايمني در راستاي زمان به لطیفه ھاي تیره بخت مي پیوندد

چقدر ... چقدر ... چقدر دیر مي خند ي !

تو پابرھنه میان فصل مي دوي حراج مي شوي

آسمان درتو نخواھد باخت عجولِ كوچكي ھستي

ھمهء عمرت را كه لذتِ قدم زدني بود

ديوانه دويدي !

ببا ھوسناكِ محتاط كه تشنه ی خاكي و درخت را لیس مي زني !

زمین لگدمال است

كرمھا در ازدحام لاشه ھا كم آمده اند !

طاعونِ تشنگي پیش تاختن را بیتاب مي كند !

ديگر چه بگويم ؟ !

را به زير مي كشد موجِ قھقراييِ شھوت !! « درخت »

زيبايي يعني چه ؟ جز تكثیر

يعني چه ؟ جز تبد يل

از آن جھتِ كوچك چیزي نمانده

آواره بر دوشم راه مي رود به اندازه ی خیابانھا

در قلبم مي پاشد به اندازه ي ھمزيستي

و در رگھايم به اندازه ي من بیابان زده مي شود

آواره در شريانم گنبد مي ريزد

گنبد . . . . . .

گنبد . . . . . .

من شايد سرطان دارم يا شايد امید وارم ...

گنبد ھاي مسجدي ست از دور

يا ريگي كه جانم را مي گیرد !